Nº1: Marina Ivanovna Tsvetaeva, Mijn verzen...(Meus versos ...)

Localização: Nieuwsteeg 1, Leiden
País: Rússia

Mijn verzen...

Mijn verzen, die ik jong al heb geschreven,
Voordat ik wist een dichteres te zijn,
Als vuurwerk spattend, vonkend en vol leven,
Bruisend als een fontein,

En die als kleine duivels binnendrongen
In 't rijk dat vol van droom en wierook was,
Mijn verzen, die de dood, de jeugd bezongen,
- En niemand die ze las! -

Die op bestofte winkelplanken kwijnen
(Waar niemand ze een blik ooit waardig keurt!),
Mijn verzen komen, zoals goede wijnen,
Nog wel eens aan de beurt.

Marina Ivanovna Tsvetajeva, 1892 - 1941

Tradução
Para os meus poemas ...

Para os meus poemas, escritos tão cedo na vida, tão cedo
Eu não sabia que já era um poetisa,
Forçada a soltar-me de mim como gotas de uma fonte,
Um foguete acendendo já,

Poemas trovejando de mim, invadindo, como uns pequenos demónios
O santuário onde dormir e fio de incenso,
O seus temas composto de juventude e de morte, os meus poemas,
As minhas sempre linhas não lidas!

Largadas aqui e ali no meio da poeira de várias livrarias,
(intocáveis, agora, pelo polegar de algum leitor!)
Para os meus poemas, armazenados profundamente como os vinhos de uma colheita preciososa,
Eu sei que a altura chegará.

Marina Ivanovna Tsvetajeva, 1892 - 1941